Niedziela

 8:00 i 12:00 - Łódź
10:00 - Trzebaw

Sobota

18:00 - Łódź

Dzień powszedni

w Łodzi
pon., wt., śr. i pt. - 18:00

w Trzebawiu
czwartek - 18:00

 
Święta w dni pracy

Msze św. według ogłoszeń parafialnych

Biuro parafialne
środa i piątek po wieczornej Mszy św.

 
Nowenna do MB Nieustającej Pomocy

w łączności z Mszą świętą
środa w Łodzi
czwartek  w Trzebawiu

Droga Krzyżowa 

w łączności z mszą świętą
czwartek w Trzebawiu
piątek w Łodzi 

Odpust ku czci Św. Jadwigi Śląskiej

16 października oraz
niedziela po dniu wspomnienia

Odpust ku czci Św. Stanisława Bpa

8 maja – Trzebaw

środa i piątek
– przez pół godziny po Mszy św. wieczornej.

Miejscowości przynależące do Parafii Rzymskokatolickiej pw. Św. Jadwigi Śląskiej w Łodzi:

Łódź, Trzebaw, Górka, Będlewo, Dymaczewo Nowe, Dymaczewo Stare, Bolesławiec

Informacja!

W związku z częstymi pytaniami kierowanymi do Kurii Metropolitalnej w sprawie kompetencji proboszcza względem osób przebywających na terenie jego parafii, przypominam następujące zasady:

Każda osoba uzyskuje własnego proboszcza zarówno przez zamieszkanie stałe jak i tymczasowe (kan. 107 § l KPK).

Chodzi tutaj o faktyczne zamieszkanie  w danym miejscu a nie o zapis meldunkowy. Zameldowanie się bowiem w danej miejscowości, nie przesądza jeszcze o faktycznym zamieszkaniu stałym lub tymczasowym tej osoby. Stałe lub tymczasowe zamieszkanie na terenie parafii nazywa się parafialnym. Zamieszkanie stałe (domicilium) w parafii nabywa się takim przebywaniem na terytorium jakiejś parafii, które albo jest połączone z zamiarem pozostania tam na stałe, jeśli nic stamtąd nie odwoła, albo trwało przez pełnych pięć lat (por. kan. 102 § l). Zamieszkanie stałe nie musi opierać się na nieprzerwanym przebywaniu w danym miejscu. Stąd zamieszkania stałego nie traci się przez czasowe opuszczenie miejsca, jeśli opuszczeniu towarzyszy zamiar powrotu. W razie wątpliwości zamiar pozostania na stałe można wywnioskować z okoliczności zamieszkania.

Zamieszkanie tymczasowe (quasi-domicilium) w parafii nabywa się przez takie przebywanie na terenie jakieś parafii, które albo jest połączone z zamiarem pozostania tam przynajmniej przez trzy miesiące, jeśli nic stamtąd nie odwoła, albo przedłużyło się rzeczywiście do trzech miesięcy (kan. 102 § 2). Zamiar zamieszkiwania przez trzy miesiące można udowodnić na podstawie okoliczności. Może on wynikać np. z faktu podjęcia dłuższej pracy lub studiów. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby osoba fizyczna miała kilka tymczasowych miejsc zamieszkania.

Jeśli osoba nigdzie nie ma ani stałego, ani tymczasowego zamieszkania, nazywamy ją tułaczem (vagus) (kan. 100). Własnym proboszczem tułacza jest proboszcz miejsca, w którym tułacz aktualnie przebywa (kan. 107 § 2).

Wiernych należy pouczać o ich przynależności parafialnej i związanych z tym faktem konsekwencjach, a także o tym, że winni oni być znani swemu proboszczowi przez uczęszczanie na nabożeństwa w parafii zamieszkania, przyjęcie odwiedzin duszpasterskich, dokonanie wpisu do kartoteki parafialnej ..., albowiem tylko własny proboszcz, jako pasterz powierzonego mu ludu, jest kompetentny do wystawiania wiarygodnej opinii o ich życiu religijnym, np. zaświadczenia stwierdzającego, że dana osoba może być matką lub ojcem chrzestnym, pozwolenia na katolicki pogrzeb, opinii wiarygodności o składających zeznania itp.

 opracowal ks. dr Jan Glapiak

Zatem! Każdy kto zamieszkuje na terenie Parafii winien zgłosić ten fakt w biurze parafialnym, aby nabyć prawo przynależności parafialnej, bowiem fakt zameldowania w Urzędzie Gminy, nie jest potwierdzeniem zamieszkania dla celów kościelnych.